Zebur (Psalms)


Back to previous chapterNext chapter
English translations of this chapter:
NASB / NKJV / ESV

Bölüm 32

Davut'un mezmuru - Maskil

1 Ne mutlu isyanı bağışlanan,

Günahı örtülen insana.

2 Ne mutlu RAB'bin kötülüklerini saymadığı,

Ruhunda hile bulunmayan insana.

3 Sustuğum sürece

Kemiklerim eridi,

Gün boyu inlemekten.

4 çünkü gece gündüz

Elin üzerimde ağırlaştı.

Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Sela

5 Günahımı açıkladım sana,

Suçumu gizlemedim.

“RAB'be isyanımı itiraf edeceğim” deyince,

Günahımı, suçumu bağışladın. Sela

6 Bu nedenle her sadık kulun

Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin.

Azgın sular taşsa bile ona erişemez.

7 Sığınağım sensin,

Beni sıkıntıdan korur,

Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın. Sela

8 Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim,

Öğüt vereceğim sana,

Gözüm sendedir.

9 At ya da katır gibi anlayışsız olmayın;

Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir,

Yoksa sana yaklaşmazlar.

10 Kötülerin acısı çoktur,

Ama RAB'be güvenenleri O'nun sevgisi kuşatır.

11 Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun;

Ey yüreği temiz olanlar,

Hepiniz sevinç çığlıkları atın!